تفاوت بینCPAP ، BIPAP و اکسیژن درمانی

اکثر مردم از نوعی اختلال خواب مانند نارکولپسی، بی خوابی یا آپنه انسدادی خواب (OSA) رنج می برند. این شرایط می تواند در هر زمانی از زندگی ما ظاهر شود و تأثیر قابل توجهی بر سلامت و رفاه عمومی ما دارد.

متأسفانه، موانع زیادی وجود دارد که افراد را از دریافت درمان مورد نیاز برای اختلالات خواب باز می دارد. مهمترین آنها این واقعیت است که بسیاری از مردم در وهله اول حتی متوجه نمی شوند که مشکلی دارند. علائمی مانند خواب آلودگی در طول روز، بی قراری، یا مشکل در تمرکزکه اغلب به عنوان بخشی اجتناب ناپذیر از زندگی خود را نشان می دهد.

یکی دیگر از موانعی که مانع از دریافت کمک مورد نیاز به بیماران مبتلا به اختلال خواب می شود، سردرگمی در مورد بیماری و گزینه های درمانی است. مردم عباراتی مانند CPAP، BiPAP، EPAP یا APAP را می شنوند، اما هرگز توضیح ساده ای از معنای این عبارات و نحوه ارتباط آنها با یکدیگر دریافت نمی کنند.

در این پست، ما قصد داریم هرگونه سردرگمی در مورد این اصطلاحات و همچنین نحوه ارتباط آنها با سایر انواع درمان تنفسی مانند اکسیژن درمانی را روشن کنیم.

آپنه انسدادی خواب (OSA) چیست؟

انواع مختلفی از آپنه خواب وجود دارد، اما یکی از رایج ترین آنها آپنه انسدادی خواب است. OSA زمانی اتفاق می‌افتد که ماهیچه‌های گلو به طور متناوب در شب شل و ریلکس می‌شوند و باعث توقف تنفس و بی خوابی می‌شوند.

تشخیص آپنه انسدادی خواب بسیار دشوار است زیرا بیمار احتمالاً چیزی که باعث بی خوابی یا بیدار شدن مکرر در شب شده است را به خاطر نخواهد آورد. در واقع، بسیاری از بیمارانی که OSA آنها تشخیص داده نشده، معتقدند که هر شب خواب خوبی دارند. به همین دلیل مهم است که با پزشک خود در مورد انجام یک تست خواب صحبت کنید تا متخصص پزشکی بتواند الگوهای خواب شما را بررسی کند و تشخیص دهد که آیا OSA وجود دارد یا خیر.

مطالعه خواب (پلی سومنوگرافی) یک آزمایش غیر تهاجمی است که در آن یک شب در یک مرکز خواب می‌مانید. در طول این مطالعه، الکترودهایی بر روی سر شما قرار داده می‌شود که فعالیت مغز را اندازه‌گیری می‌کند، یک پالس اکسیمتر به انگشت شما متصل می‌شود که سطح اکسیژن خون را اندازه‌گیری می‌کند، و یک کمربند برای نظارت بر تنفس به دور سینه‌تان بسته می‌شود.

این یکی از موثرترین راه‌ها برای تشخیص OSA برای متخصصان سلامت است زیرا دقیقاً به آنها نشان می‌دهد در طول خواب چه اتفاقی در بدن شما می‌افتد. به عنوان مثال، اگر تنفس شما قطع شود، سطح اکسیژن خون شما به احتمال زیاد کاهش می یابد و شما از خواب بیدار خواهید شد. وقفه های گاه به گاه خواب طبیعی هستند، اما اگر به طور مکرر در طول شب اتفاق بیفتند، مشکل اساسی جدی تری وجود دارد. به گزارش worldsleepday.org، بیماران مبتلا به آپنه خواب شدید ممکن است در هر ساعت بیش از 30 بار از خواب بیدار شوند.

چرا درمان اختلالات خواب مهم است؟

برای بسیاری از افراد، اصطلاح "اختلال خواب" فوریت بزرگی ایجاد نمی کند. ممکن است فکر کنید که اختلال خواب را می توان با یک فنجان قهوه اضافی در صبح یا یک نوشیدنی انرژی زا برای ناهار درمان کرد، اما این مسائل بسیار فراتر از کمی خواب آلودگی اضافی در زندگی روزمره است.

اختلال خواب نه تنها می تواند انرژی شما را کاهش دهد، بلکه به عنوان یک عامل خطر، برای بسیاری از بیماران مختلف، تهدید کننده زندگی است.به گفته پزشکان عوارض آپنه انسدادی خواب (OSA) شامل فشار خون بالا، مشکلات قلبی، سندرم متابولیک و مشکلات کبدی است.

علاوه بر این، یک گزارش پزشکی منتشر شده در مجله Clinical Sleep Medicine بیان می‌کند که آپنه خواب خطر نارسایی قلبی را تا 140 درصد و خطر سکته را تا 60 درصد افزایش می‌دهد. علاوه بر این، بیان می‌کند که چاقی مهم‌ترین عامل خطر است و حدود 60 تا 90 درصد از بیماران آپنه خواب چاق هستند. سایر عوامل خطر عبارتند از: سیگار کشیدن، مصرف الکل و دیابت.

فشار مثبت مداوم راه هوایی (CPAP) چیست؟

(CPAP فشار مثبت مداوم راه هوایی درمانی است که برای درمان آپنه انسدادی خواب استفاده می شود. این اولین درمان غیر تهاجمی در نظر گرفته می شود زیرا تا قبل از دهه 1980، تنها درمان موثر برای OSA تراکئوستومی بود، یک روش جراحی است که با ایجاد برشی در نای به منظوربای پس کردن راه هوایی مسدود شده است.

اولین دستگاه CPAP توسط دکتر کالین سالیوان در سال 1981 اختراع شد. این دستگاه با وارد کردن جریان ملایم هوای تحت فشار از طریق لوله اکسیژن که به بینی بیمار متصل است، کار می کند. در شب، بیمار می تواند آزادانه نفس بکشد در حالی که هوای تحت فشار مانع از بسته شدن گلو در هنگام خواب می شود. اگرچه دستگاه‌های مدرن CPAP از همان اصولی استفاده می‌کنند که در سال 1981 ایجاد شد، اما بسیار بی صداتر و راحت‌تر هستند و به بیمار اجازه می‌دهند خواب شبانه بهتری داشته باشند.

نکته مهمی که باید به آن توجه داشت این است که CPAP شبیه اکسیژن درمانی نیست. CPAP هوا را به بینی می دمد، از هوای محیط شامل اکسیژن، نیتروژن و همه گازهایی که معمولا تنفس می کنیم که با اکسیژن پزشکی متفاوت است. تنها هدف درمان CPAP باز نگه داشتن راه های هوایی در هنگام خواب اس

فشار راه هوایی مثبت دو سطحی (BiPAP) چیست؟

اگرچه تا به امروزCPAP هنوز پرمصرف‌ترین وسیله درمانی با فشار مثبت است، یکی از شکایات عمده در مورد آن، این است که بازدم در برابر هوای خارج شده توسط دستگاه دشوار است. این معمولاً برای کسی که ریه‌های سالم دارد مشکلی نیست، اما اگر از نسبت FEV1/FVC پایین رنج می‌برید، ممکن است داستان متفاوتی باشد. به زبان ساده، نسبت FEV1/FVC توانایی ریه های شما را برای بازدم موثر اندازه گیری می کند. FEV1/FVC پایین اغلب نشانه بیماری های انسدادی ریه مانند برونشیت مزمن یا آمفیزم است.

BiPAP یا فشار مثبت راه هوایی دوسطحی، جایگزینی برای CPAP است که دارای دو سطح تنظیم فشار مختلف است: یکی برای دم (فشار راه هوایی مثبت دمی) و دیگری برای بازدم (فشار راه هوایی مثبت بازدمی). دستگاه BiPAP به طور خودکار تشخیص می دهد که آیا شما در حال دم یا بازدم هستید و بر اساس آن فشار را اعمال می کند. به طور معمول، فشار بالاتری هنگام دم اعمال می شود.

CPAP با C-Flex در مقابل BiPAP

بسیاری از مردم وقتی در مورد C-Flex می شنوند که یک ویژگی خاص است که با برخی از ماشین های جدیدتر CPAP ارائه می شود، گیج می شوند. این تنظیم به کاهش فشار بازدم تا 3 سانتی مترآب کمک می کند. بنابراین، به عبارت دیگر، بیشتر یک ویژگی برای راحتی است که فشار بازدمی را به طور کامل از بین نمی برد. در برخی از دستگاه ها، این ویژگی expiratory pressure relief "کاهش فشار بازدمی یا به اختصار "EPR" نامیده می شود.

اتوسی پپ یا فشار اتوماتیک مثبت راه هوایی (APAP) چیست؟

اتوسی پپ (APAP) سومین و آخرین دسته دستگاه فشار مثبت راه هوایی است. برخلاف CPAP و BiPAP، دستگاه های APAP به طور خودکار فشار راه هوایی را بنابر آنچه در هر زمان مورد نیاز است تنظیم می کنند. به عنوان مثال، اگر دستگاه APAP تشخیص دهد که راه های هوایی شما بسته شده است، فشار برای باز شدن آنها را افزایش می دهد. به طور مشابه، می‌تواند موارد دیگری مانند هیپوپنه (تنگ شدگی مجاری تنفسی)، flow limitation (زمانی که افزایش فشار مری با افزایش جریان همراه نباشد) یا خروپف که می‌تواند خواب را مختل کند، تشخیص دهد.

اکسیژن درمانی تکمیلی چیست؟

اغلب اکسیژن درمانی با CPAP، BiPAP، و APAP اشتباه گرفته می شود. اکسیژن درمانی یک روش درمانی کاملا متفاوت است ک به جای اختلالات خواب برای درمان بیماری های تنفسی استفاده می شود. اکسیژن درمانی عبارت است از تجویز اکسیژن پزشکی (با خلوص بالا) از طریق کانولای بینی (شیلنگی که داخل بینی قرار می گیرد). اکسیژن درمانی روشی است که اطمینان می دهد که ریه ها کاملاً از اکسیژن اشباع شده اند تا بیمار بتواند سطح اکسیژن را در خون خود حفظ کند.

معمولاً از اکسیژن درمانی برای درمان بیماری انسدادی مزمن ریه (COPD) استفاده می شود. این یک اصطلاح کلی است که برای توصیف دو بیماری مزمن مختلف استفاده می شود: آمفیزم و برونشیت مزمن. آمفیزم با آلوئول های متورم و آسیب دیده مشخص می شود. آلوئول ها (کیسه های هوایی کوچک در ریه ها) هستند که وظیفه انتقال اکسیژن و دی اکسید کربن به خون و از آن را بر عهده دارند. برونشیت مزمن با لوله های برونش ملتهب و متورم، راه های هوایی کوچک در ریه ها مشخص می شود.

COPD یکی از شایع ترین بیماری های پیش رونده ریوی در جهان است که حدود 328 میلیون نفر را تحت تاثیر قرار می دهد. اگرچه این بیماری عمدتاً ناشی از کشیدن سیگار است، برخی از افراد به دلیل بیماری نادری به نام کمبود آلفا-1 آنتی تریپسین به COPD مبتلا می شوند. COPD با سرفه مزمن، درد قفسه سینه، افزایش تولید خلط و عدم تحمل ورزش مشخص می شود.

با توجه به شدتCOPD که بیمار دارد، به فلوی مختلف اکسیژن نیاز دارند.واحد اندازه گیری اکسیژن تولید شده توسط دستگاه اکسیژن ساز، بر حسب لیتر در دقیقه (LPM) یا میلی لیتر در دقیقه (ml/min) اندازه گیری می شود.

انواع مختلف دستگاه های اکسیژن ساز

دستگاه های اکسیژن ساز انواع مختلفی دارند: مخازن اکسیژن، مخازن اکسیژن مایع،اکسیژن ساز ثابت و اکسیژن سازهای قابل حمل و یا پرتابل. مخازن اکسیژن(کپسول اکسیژن) قدیمی ترین نوع اکسیژن درمانی هستند و با ذخیره اکسیژن در فشار بالا در داخل یک مخزن آلومینیومی کار می کنند. مخازن اکسیژن مایع شبیه مخازن اکسیژن معمولی هستند اما به شکل مایع ذخیره می شوند به این معنی که باید در دمای بسیار پایین نگهداری شوند.

اکسیژن سازها دستگاه های الکترونیکی اکسیژن درمانی هستند که هوای محیط را جذب کرده و گازهای غیر ضروری مانند نیتروژن و آرگون را حذف می کنند و سپس اکسیژن درجه پزشکی را از طریق کانول بینی خارج می کنند. اکسیژن ساز ثابت باید همیشه به پریز برق وصل شوند، اما اکسیژن سازهای قابل حمل دارای باتری های سبک وزن هستند که می توان آنها را به هر جایی برد.

اکسیژن ساز حالت پالسی در مقابل جریان (فلوی) پیوسته

دو روش مختلف برای تولید اکسیژن وجود دارد: جریان پیوسته و جریان پالس. بهترین راه برای متصور شدن اینها مانند تفاوت بین یک آبنما و یک بطری آب است. فواره های آب مانند اکسیژن سازهای با جریان مداوم هستند، زیرا بدون توجه به میزان نیاز شما، جریان ثابتی از آب را خارج می کنند. از سوی دیگر،اکسیژن سازهای با جریان پالس مانند بطری های آب هستند زیرا شما تمام آبی را که از بطری خارج می شود می نوشید.

چگونه بای پپ درمانی و اکسیژن درمانی به هم مرتبط هستند؟

اگرچه درمان با دستگاه های سی پپ و بای پپ و اکسیژن درمانی برای درمان بیماری‌های کاملاً متفاوت استفاده می‌شوند، اما این بدان معنا نیست که آنها به هم مرتبط نیستند. هر دو روش درمانی برای بهبود تنفس و ارتقای سلامت ریه استفاده می شوند. و د شرایط خاص، ممکن است نیاز به استفاده همزمان ازدستگاه CPAP و اکسیژن ساز باشد.

نحوه اتصال دستگاه اکسیژن ساز به دستگاه CPAP

اگردچار سندروم COPD-OSA هستید و نیاز به استفاده هم زمان از اکسیژن ساز و دستگاه سی پپ یا بای پپ دارید. اگر اینطور است، باید مطمئن شوید که دستگاه سی پپ یا بای پپ و دستگاه اکسیژن ساز شما سازگار هستند. اکثر دستگاه‌های CPAP با دستگاه‌های اکسیژن ساز سازگار هستند، اما باید مطمئن شوید که اکسیژن ساز شما، جریان مداوم است.

لوله اکسیژن شما به CPAP بین ماسک و شیر ورودی متصل می شود، اما اگر جایی برای اتصال آنها وجود ندارد، باید یک سه راهی اکسیژن (کانکتور اکسیژن) خریداری کنید. پس از اتصال دستگاه‌ها، باید مطمئن شوید که هر دو دستگاه قبل از خواب شبانه روشن هستند. اگر هنگام استفاده از دستگاه CPAP و دستگاه اکسیژن، مجرای بینی شما خشک می شود، معمولاً می توانید یک مرطوب کننده برای هر دستگاه خریداری کنید که به شما امکان می دهد راحت تر بخوابید.

نتیجه گیری

اگرچه درمان با CPAP و اکسیژن درمانی معمولاً اشتباه گرفته می شوند، اما این دو یکسان نیستند. CPAP، BiPAP و APAP برای درمان آپنه انسدادی خواب، استفاده می شوند. از طرف دیگر، اکسیژن درمانی برای درمان COPD و سایر بیماری های مزمن تنفسی استفاده می شود.

با این حال، تحت شرایط خاصی مانند سندرم COPD-OSA، پزشک ممکن است به شما توصیه کند از هر دوی این درمان ها استفاده کنید. انتخاب دستگاه CPAP یا اکسیژن ساز مناسب می تواند گیج کننده باشد، به خصوص اگر می خواهید مطمئن شوید که آنها با یکدیگر سازگار هستند. برای سهولت در انتخاب دستگاه ها و مشاوره رایگان، با متخصصین و مهندسین ما در اینجا در کالادرمان تماس بگیرید و ما شما راهنمایی خواهیم کرد و دستگاه دقیق مورد نظر را در اختیار شما قرار می دهیم.